Πώς μπορεί ο μαύρος μαρξισμός, ως έκφραση της Μαύρης Ριζοσπαστικής Παράδοσης, να μας βοηθήσει να μελετήσουμε κριτικά τα σημερινά Βαλκάνια; Στο βιβλίο του Μαύρος μαρξισμός, ο Cedric Robinson υπογραμμίζει τη σημασία της φεουδαρχίας και των φυλετικοποιημένων κοινωνικών συνθηκών για τις απαρχές του καπιταλισμού ως φυλετισμού, ενώ επίσης αναπλάθει τη σημασία της μεσαιωνικής περιοχής Βαλκανίων-Ανατολικής Μεσογείου, θεωρώντας τη ως την πρώτη περιφερειακή γεωγραφία του αναδυόμενου Τρίτου Κόσμου. Από την άποψη αυτή, η ανάπτυξη του καπιταλισμού ως φυλετισμού συνδέει χωρικά και ιστορικά τη δουλεία στην εν λόγω περιοχή με τη δια-τλαντική δουλεία. Μια τέτοια ιστορική συνδεσιμότητα ανοίγει έναν χώρο κριτικών συσχετίσεων, όπου το ένα φαινόμενο μπορεί να αναλυθεί με τους όρους του άλλου. Οι κριτικές βαλκανικές σπουδές θα πρέπει να απομακρυνθούν από την ευρωκεντρική οικουμενικότητα και να εστιαστούν στις ιστορικές ιδιαιτερότητες του καπιταλισμού ως φυλετισμού. Εφόσον η δουλεία παρήγαγε την Ευρώπη ως Δύση, η δυτική λογοθετική κατασκευή των Βαλκανίων ως Άλλων, ως ατελώς Ευρωπαίων, ως κρυπτοαποικιακών ή παθολογικών Ευρωπαίων, θα πρέπει να είναι δευτερεύουσα μπροστά στον πρωταρχικό στόχο των βαλκανικών σπουδών: την κατάργηση της Ευρώπης ως πολιτισμού φυλετικού καπιταλισμού.
Βαλκάνια και Μαύρος Μαρξισμός
Για την κατάργηση της λευκής υπεροχής στην Ευρώπη
