Η παρούσα έκδοση έχει εξαντληθεί και είναι διαθέσιμη μόνο online.
Αυτή η έρευνα παραγγέλθηκε για να τεκμηριώσει μια επισκόπηση της ιστορίας και της παρούσας κατάστασης των μεταναστευτικών πολιτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συμπίπτει με μια περίοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά την οποία η μεταναστευτική πολιτική βρίσκεται στον πυρήνα των πολιτικών συγκρούσεων που καθορίζουν την κατάσταση και την εξέλιξη του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Το καλοκαίρι της μετανάστευσης –δηλαδή η μαζική άφιξη προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, που ξεκίνησε στις αρχές του καλοκαιριού του 2015, και η ακόλουθη μετακίνησή τους αρχικά προς τη Σκανδιναβία και τη Γερμανία, που τελείωσε σε πρώτο στάδιο το Φεβρουάριο του 2016 με το κλείσιμο της λεγόμενης «Βαλκανικής Οδού»– και οι εσωτερικές ρήξεις και τα εμπόδια σε μια κοινή ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική που αυτές οι μεταναστεύσεις αποκάλυψαν βρίσκονται μετά το Brexit στον πυρήνα των συζητήσεων, οι οποίες αφορούν το μέλλον του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Ενώ το ευρωπαϊκό εγχείρημα θεμελιώθηκε αρχικά στην υπόσχεση για ειρήνη και ευημερία, οι τρέχουσες προτάσεις για ισχυροποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενδιαφέρονται σχεδόν αποκλειστικά για μια αόριστη υπόσχεση παροχής ασφάλειας: Τόσο η πρόταση να καθιερωθεί στενότερη εποπτεία και καταγραφή των ταξιδιωτών κατά μήκος των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και η προταθείσα διαδικασία για έναν ευρωπαϊκό στρατό, φέρουν αυτή την υπόσχεση. Ωστόσο, σε μια δεύτερη φάση ανάλυσης, μπορεί κανείς επίσης να ισχυριστεί ότι το καλοκαίρι της μετανάστευσης είναι έντονα εγγεγραμμένο και στις δύο προτάσεις. Η κλιμάκωση της συριακής εξέγερσης εναντίον του Άσαντ σε ολοκληρωτικό εμφύλιο πόλεμο και στρατιωτική σύγκρουση βρισκόταν στη ρίζα των μεταναστεύσεων του 2015. Κι ενώ ο ρόλος που θα μπορούσε να έχει διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι σε αυτή τη σύγκρουση είναι συζητήσιμος, η διαδικασία προς τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού είναι σαφώς εμπνευσμένη από την παρατήρηση ότι η περιοχή γύρω από την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει γίνει λιγότερο σταθερή και είναι πιθανό να παραμείνει έτσι. Η αστάθεια, ωστόσο, γίνεται αντιληπτή ως ισχυρός παράγοντας που κινεί τις προσφυγικές μεταναστεύσεις. Ομοίως, το προταθέν πρόγραμμα προκαταγραφής ταξιδιωτών αποτελεί ένα μέτρο που θα προσφέρει πιο ακριβή έλεγχο και γνώση πάνω στις διασυνοριακές μετακινήσεις. Και παρότι έχει σαφώς αποχρώσεις ενός έντονου σκεπτικού ασφάλειας, εμπεριέχει επίσης, όπως θα φανεί, την επαναλαμβανόμενη θεματική στις ευρωπαϊκές μεταναστευτικές πολιτικές, ότι τα σύνορα είναι το καθορισμένο μέτρο μέσω του οποίου θα αποκτήσουν κυριαρχικό έλεγχο στις μετακινήσεις και τις μεταναστεύσεις προς την Ευρώπη και μέσα σε αυτήν.
Η παρούσα μελέτη διατίθεται μόνο online.
