Περίληψη εισήγησης
Κράτηση πριν την απέλαση: Πάρα πολύ γρήγορα, πάρα πολύ συχνά, πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (Ομοσπονδιακή Ομάδα Εργασίας υπέρ του ασύλου)
Στη Γερμανία οι αιτούντες άσυλο, που είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τη χώρα, φυλακίζονται από τις αρχές ώστε να διασφαλιστεί η απέλασή τους. Το DIE LINKE αντιτίθεται στον αναγκαστικό περιορισμό των μεταναστών σε συνθήκες φυλάκισης με στόχο τη διασφάλιση της απέλασης. Το κρατικό συμφέρον για την εκτέλεση μιας απέλασης δεν πρέπει και δεν μπορεί να αγνοεί το θεμελιώδες δικαίωμα της προσωπικής ελευθερίας του ατόμου. Διότι ο πρόσφυγας δεν είναι εγκληματίας. Επικρίνουμε τόσο την ισχύουσα νομοθεσία όσο και την πρακτική της κράτησης πριν την απέλαση. Η θέση μας ενισχύεται κυρίως από την εμπειρία των δικηγόρων και των συμβούλων των κοινωνικών οργανώσεων και των οργανώσεων της εκκλησίας που είναι σε επαφή με τους κρατούμενους προς απέλαση. Οι περισσότεροι φυλακισμένοι υποφέρουν πολύ κατά τη διάρκεια της κράτησής τους – τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Η συντριπτική πλειοψηφία των κρατουμένων αντιδρά στη φυλακή με συναισθήματα οργής και άγχους, αϋπνία, θλίψη, σκέψεις αυτοκτονίας και σύγχυση. Οι αυτοκτονικές τάσεις των κρατουμένων που πρόκειται να απελαθούν δείχνουν με τρομαχτικό τρόπο τις συνέπειες του φόβου, της απομόνωσης και της ανασφάλειας: μεταξύ 1993 και 2010 αυτοκτόνησαν 62 κρατούμενοι που επρόκειτο να απελαθούν. Οι συνέπειες της φυλάκισης και της απόγνωσης απέναντι στις θολές προοπτικές ζωής μετά την απέλαση.
Εξαιρετικά κρίσιμη είναι και η έλλειψη της οριοθέτησης μεταξύ της κράτησης πριν την απέλαση και της φυλάκισης λόγω αξιόποινης πράξης: Η κράτηση πριν την απέλαση δεν είναι κράτηση που σχετίζεται με κάποια αξιόποινη πράξη. Στις περισσότερες περιπτώσεις έχει να κάνει με την ένδειξη ότι ο ενδιαφερόμενος μπορεί να αποφύγει την υποχρέωση να εγκαταλείψει τη χώρα. Η επικρατούσα πρακτική συνεισφέρει στο στιγματισμό των προσφύγων και των μεταναστών ως εγκληματιών.
-
Απελάσεις στην πράξη:
-
Παρά μία ενδεχόμενη παράταση του «υπό ανοχή» καθεστώτος, όσοι είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τη χώρα συλλαμβάνονται από τις αρχές μετανάστευσης και απελαύνονται αμέσως.
-
Μέσω των απελάσεων χωρίζονται οικογένειες (δεν βρίσκονται πάντα όλοι στο σπίτι, δεν είναι όλοι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τη χώρα (π.χ. λόγω ασθένειας)).
-
Δεν υπάρχουν ισχύοντα ταξιδιωτικά έγγραφα για αεροπορικό ταξίδι.
-
Δεν είναι επαρκώς εξασφαλισμένη η παροχή φαρμάκων ούτε η αναγκαία ιατρική υποστήριξη. Οι άνθρωποι που πρόκειται να απελαθούν μεταφέρονται στο αεροδρόμιο με δεσμά στα χέρια και τα πόδια.
-
Ένα αίτημα είναι να χορηγούνται χρήματα στους ανθρώπους που πρόκειται να απελαθούν, όπως γίνεται στο Σάαρλαντ, στη Ρηνανία-Παλατινάτο και στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Η εμπειρία έχει δείξει ότι ακόμα και ένα μικρό ποσό των 50-70 ευρώ μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο που πρόκειται να απελαθεί.
Οι πιο σημαντικές θέσεις με μια ματιά:
Η κράτηση ανθρώπων λόγω μη νόμιμης εισόδου στη χώρα ως εργαλείο της διοίκησης για τη διασφάλιση της απέλασης είναι απάνθρωπη και μη αναλογική.
Η κράτηση πριν την απέλαση επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις ως ύστατη λύση και μετά από αυστηρό έλεγχο της αναλογικότητας.
Η κράτηση πριν την απέλαση που ξεπερνά τους τρεις μήνες είναι μη αναλογική. Η ισχύουσα μέγιστη διάρκεια στη Γερμανία είναι 18 μήνες και, ως εκ τούτου, είναι μη αποδεκτή.
Ειδικές κατηγορίες αιτούντων ασύλου, κυρίως ασυνόδευτοι ανήλικοι, τραυματίες και ασθενείς απαγορεύεται να κρατούνται. Σε περίπτωση κράτησης οικογενειών με ανήλικα παιδιά πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στις καλές συνθήκες διαβίωσης των παιδιών.
Η κράτηση πριν την απέλαση δεν σχετίζεται με αξιόποινη πράξη και, κατά συνέπεια, πρέπει να πραγματοποιείται χωριστά από την εκτέλεση ποινών λόγω αξιόποινων πράξεων.
Πρέπει να διασφαλίζεται ότι ανεξάρτητες μη κυβερνητικές οργανώσεις και ιερείς (χριστιανοί/μουσουλμάνοι) έχουν πρόσβαση στους κρατούμενους.
Πρέπει να παρέχεται δωρεάν και ανεξάρτητη νομική υποστήριξη (βλέπε και Οδηγία της ΕΕ για την Επαναπροώθηση).
Οι συνθήκες διαμονής και εκτέλεσης της κράτησης πρέπει, σε αντίθεση με την εκτέλεση ποινών λόγω αξιόποινων πράξεων, να είναι όσο το δυνατόν πιο φιλελεύθερες και δεν πρέπει να έχουν τον χαρακτήρα φυλάκισης.
Μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση της κράτησης πριν την απέλαση πρέπει να γίνει προς την κατεύθυνση της ευρύτερης κατάργησής της.
