Περίληψη εισήγησης
Όταν τον Μάιο του 2011 μαζί με τον βοηθό μου βρισκόμασταν στην ακτή της Λαμπεντούζα και άρχισαν να πλησιάζουν οι πρώτες βάρκες δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε. Κουρασμένοι και εξαντλημένοι έφταναν οι άνθρωποι, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο μέσα σε παλιές βάρκες, πολλοί νέοι, πολλά παιδιά, έγκυες γυναίκες. Εκείνο το Σαββατοκύριακο έφτασαν στη Λαμπεντούζα 1200 άνθρωποι από όλη την Υποσαχάρια Αφρική, από περίπου 10 χώρες, αλλά και πρώην μετανάστες εργάτες από ασιατικά κράτη που δούλευαν στη Λιβύη. Όταν τους επισκεφτήκαμε στο στρατόπεδο βλέπαμε στα μάτια τους πόσες πολλές ελπίδες είχαν για μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη.
Είχαν πολλά σχέδια πριν τους φορτώσουν για κάποιο στρατόπεδο στην Ιταλία για να τους απελάσουν στέλνοντας τους ξανά πίσω στη Λιβύη. Η ιστορία της ζωής τους συνήθως παραμένει ανείπωτη. Σχεδόν τίποτα σημαντικό δεν έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Η Frontex ως οργανισμός άμυνας έναντι της μετανάστευσης έγινε επαγγελματική, ο μεγάλος αριθμός των νεκρών στη Μεσόγειο παραμένει μεγάλος. Τώρα μάλιστα θα εφαρμοστεί ένα ακόμα μέτρο για την «άμυνα» έναντι των μεταναστών, το Eurosure, ένα σύστημα επιτήρησης των συνόρων. Οι μεγάλες αντιπαραθέσεις σχετικά με το Δουβλίνο ΙΙ, στις οποίες έγινε σαφές το αίτημα αμέτρητων μεταναστευτικών οργανώσεων αλλά και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να καταργηθεί ο Κανονισμός του Δουβλίνου διότι οδηγεί ένα μεγάλο μέρος των κρατών μελών στο να αποφεύγουν την ευθύνη της μεταναστευτικής πολιτικής σε βάρος των αιτούντων ασύλου, δεν έφεραν τελικά κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Το Δουβλίνο ΙΙΙ δεν άλλαξε τίποτα επί της αρχής στο χειρισμό της μετανάστευσης. Με χρήματα της ΕΕ χρηματοδοτούνται χώροι κράτησης για αιτούντες άσυλο σε τρίτες χώρες. Τα συστήματα χορήγησης ασύλου στην Ευρώπη επιβιώνουν χρησιμοποιώντας τους πρόσφυγες σαν ανακυκλώσιμη μάζα. Το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα χορήγησης ασύλου δεν έφερε καμία θετική αλλαγή για τους πρόσφυγες, ακόμα κι αν η Επιτροπή είχε αυτό το στόχο. Οι συζητήσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατέστρεψαν κάθε θετική προοπτική. Αυτό που απομένει είναι η παλιά δυστυχία, ένα σύστημα ασύλου και μετανάστευσης που συγκαταλέγεται στην επαίσχυντη σκοτεινή πλευρά της ευρωπαϊκής πολιτικής. Το DIE LINKE στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στηρίζει αποφασιστικά ένα ανθρώπινο σύστημα ασύλου και μετανάστευσης στην Ευρώπη που δεν θα προσβάλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η πύλη της Ευρώπης πρέπει να είναι ανοιχτή για τους πρόσφυγες. Είναι απαραίτητη μια αποτελεσματική πολιτική για την ενίσχυση των δημοκρατικών δυνάμεων και την ανάπτυξη στις χώρες προέλευσης. Το άσυλο είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα.
